We hebben altijd katten gehad, nu nog vier, maar het waren er vijf.
Sinds vorige week woensdag missen we er ééntje, weeral....
Het gebeurd al sinds we hier wonen, op een dag verdwijnen ze zomaar, en met wat geluk komt er eentje terug. Maar enkele komen terug met schuim op de mond, versufd, bijna verlamd, typisch bij vergiftiging.
Die we nu missen is donderdag nog gezien door de buren, maar hij liep zo raar zeiden ze.
Ik vrees alweer voor het ergste.
Er moet toch zeker iemand zijn die liever geen katten ziet. Die iemand moet toch weten dat je katten niet kan opsluiten, wat voor een doodstrijd hij heeft gehad, weet die iemand hoeveel verdriet men kan hebben om het verlies van een huisdier? Heeft die iemand kinderen? Heeft die iemand een hart in zijn/haar lijf? Die iemand....ik haat je....
4 opmerkingen:
Afschuwelijk, vreselijk!!!
Zulke mensen hebben gewoon geen hart in hun lijf, ze zijn ziek. Zeker aangifte hiervan doen bij de politie!
Sterkte.
:"(
Wie dat doet is toch niet normaal!!!!
Anneke
Een reactie posten