Zwanenfamilie

Woensdag, 25 januari, er werd beslist dat de zwanenfamilie ondergebracht zou worden in het VOC van Heusden-Zolder wegens de aanhoudende strenge vorst.

De 6 jonge zwaantjes, inmiddels al flink gegroeid, zijn tesamen met de vader gevangen en ondergbracht in het VOC Heusden Zolder. De moederzwaan kon jammer genoeg ontsnappen. Ze vloog op, en al snel was duidelijk dat ze niet meer te vangen was. Het was ondertussen veel te donker geworden om nog door te gaan.

Donderdag 26 januari hebben de mensen van het Vogelopvangcentrum nogmaals een poging gedaan om de moederzwaan als dan nog op de halen, tevergeefs. Alweer vloog ze weg, richting Vossemeren. Ze heeft enkele dagen over en weer gevlogen van de Sahara naar de waterplassen van de Vossemeren.

Fons Poets, de man die al die tijd de zwaantjes 3 maal per dag voerde was tijdens de reddingsactie enkele dagen naar de zee met enkele vrienden.
Ik hield hem op de hoogte, hij vond het ook zo jammer.
Maar zodra hij thuis terug thuis zou zijn zou hij een poging wagen. Trouwens de zwanen kende hem als de beste. Vrijdagavond 27 januari zou hij terug thuiskomen en vertelde me dat hij de dag erop een poging zou wagen.
Die zaterdag waren er behoorlijk veel mensen aan de Sahara, en stelde het uit tot vandaag, zondag 29 januari.
Deze morgen dus, kreeg ik om 08.30u een telefoontje van Fons vanuit de Sahara, hij had ze gevangen!
Toen hij daar aan kwam zat ze er niet, na de hele Sahara rond te hebben afgezocht, had hij nog steeds haar niet gevonden.
Toen hij nog bij het water stond kwam ze aangevlogen vanuit de richting Vossemeren.Ze streek neer vlak voor zijn neus.Hij had eten bij zich en strooide het op het zand, zeker 2 meter bij het water vandaan, dan kwam ze tot net bij zijn voeten en hij nam ze onderaan haar hals.
Meteen belde hij mij hierover.
Ik holderdebolder een grote doos gezocht, wat tape, mijn kodakske en zou hen beide ophalen.

Fons zat al te wachten met de zwaan onder zijn armen nabij de scoutsheem, wat was dat mooi!
We zijn onmiddelijk daarna naar het opvangcentrum gereden.

De hereniging was heel emotioneel, hun geroep naar elkaar, de jonge zwaantjes helemaal door het dolle heen, het was zo ontroerend dat ik mijn camera niet meer kon stilhouden.

Fons had het ook zo moeilijk, dit zal ik nooit vergeten.

Eén van de kuikens had net voor dat wij eraan kwamen zijn pootje bezeerd, waarschijnlijk heeft vader zwaan met zijn nagels dit onbewust veroorzaakt. Het zwaantje word nu door de dierenarts nagekeken, en is in een verzorgingsruimte geplaatst met boven hem/haar een verwarmingslamp. De zwaantjes zijn tijdens hun verblijf al fel veranderd, hun dons is plaats aan het maken voor mooie zwarte veertjes, nog even en ze zijn helemaal zwart.

Hiermee wil ik, en zovele andere mensen, Fons bedanken! Chapeau Fons!!
Ook de mensen van het VOC Heusden Zolder, Stadsbestuur Lommel, Wandelclub Milieu 2000, bedankt!

De zwanen zijn in Lommel zo gekend dat vele mensen ze dagelijks kwamen voederen, ook Jos Kemps, afgelopen donderdag toen de tweede reddingspoging mislukt was kwam hij de moederzwaan nog eten geven, tevergeefs want ze was weggevlogen.
Hij vertelde me met tranen in de ogen dat hij het zo erg vond, hij had speciaal kleine spieringvisjes gekocht bij een viskraam in Valkenswaard, waar elke donderdag de wekelijkse markt is. Allemaal voorniets zei hij. Het was zo ontroerend hoe bekommerd hij was over het lot van de zwanenfamilie, maar hij was niet de enige, vele kwamen nog aangewandeld met eten.
Een vriend van Fons, die er ook dagelijks komt heeft de visjes dan meegenomen.
Zaterdag heeft hij ze dan aan Fons gegeven.
Die visjes had Fons dus bij deze morgen, dus Jos, het was dus helemaal niet voorniks geweest dat je naar Valkenswaard was gereden :)